Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά, παλιές γλυκές μου αγάπες,
να μου προσφέρνουν γιατρικό τ’ αθάνατα νερά τους,
θέλω του λόγγου τα πουλιά με το κελαϊδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδύ, να με ξυπνούν το τάχυ.
Και θέλω να ‘χω στρώμα μου, να ‘χω και σκέπασμά μου
το καλοκαίρι τα κλαδιά και τον χειμών’ τα χιόνια. [Δείτε το όλο..}

[ngg src=”galleries” ids=”13″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″]

Θέλω η βρυσούλα, η ρεματιά, παλιές γλυκές μου αγάπες,
να μου προσφέρνουν γιατρικό τ’ αθάνατα νερά τους,
θέλω του λόγγου τα πουλιά με το κελαϊδισμό τους
να με κοιμίζουν το βραδύ, να με ξυπνούν το τάχυ.
Και θέλω να ‘χω στρώμα μου, να ‘χω και σκέπασμά μου
το καλοκαίρι τα κλαδιά και τον χειμών’ τα χιόνια. [Δείτε το όλο..}

Ευχόμαστε σε όλους τους Ελατιώτες, φίλους και συμπατριώτες μας
Χαρούμενα Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Έτος με Υγεία και Χαρά

[ngg src=”galleries” ids=”12″ sortorder=”580,589,587,581,588,590,591,592,593,595,596,597,598,599,584,594,600,601,602,603,604,605,606,607,608,609,583,586,582,610,611,612,613,585″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″ order_by=”sortorder”] 

Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη

 
Η σημερινή μέρα είναι διπλή γιορτή για το Σύλλογο μας , τους συμπατριώτες και φίλους μας.  Η γιορτή της Αναστάσεως αλλά και η ανοιξιάτικη γιορτή του Αγίου Αθανασίου  που γιορτάζει το εξωκκλήσιο του προστάτη του Συλλόγου μας, Αγίου Αθανασίου.

Οι εικόνες από την σημερινή ανοιξιάτικη ηρεμία δεν θυμίζουν τίποτε από τις εποχές του διήμερου πανηγυριού του. Τότε που το μικρό τότε προαύλιο κατακλυζόταν από κόσμο από όλη την περιοχή. Το γλέντι ξεκινούσε από την παραμονή και τελείωνε τη μέρα της γιορτής το βράδυ, με το φως τον λαμπαδοφοριών αλλά και  βέβαια στις μέρες του γράφοντος με ηλεκτροφωτισμό.

Κυρίαρχη παρουσία στο πανηγύρι του Άγιο Θανάση οι τοπικοί οργανοπαίχτες. Πάντα ο συντονιστής της ορχήστρας ο    Θανάσης Αθανασούλιας (Σούλης Κονταλώνης) με το βιολί του. Και μαζί του για πολλά χρόνια οι Βουρβουραίοι, ο Νικολάκης Σαμαρτζής με το κλαρίνο του , ο μπαρμπα-Πάνος στο λαγούτο και ο Σωκράτης με την κιθάρα του.  Αλλά πολλές φορές την παρουσία τους έδιναν και ο Παναγιώτης Γιατρίδης από το Καστρί με το λαγούτο του , ο Τσιούλκας (Κυριαζής) από την Ωριά στο κλαρίνο  και ο  Τάκης ο Πέρρος από τον Πλάτανο με το λαγούτο του.

Ο κόσμος έφτανε με τα πόδια ή τα ζώα τους.  Πάντα παρόντες  οι Ωριάτες, οι Καρατουλιάνοι, οι Αγιοπετρίτες  οι Αγιονικολαϊτες. Οι τελευταίοι έρχονταν  από το αυλάκι (αρδευτικό κανάλι και μονοπάτι ταυτόχρονα) όπως το λέγαμε.

Παλιότερα λέγανε οι πιο παλιοί το γεγονός διατυμπανιζόταν με  τους κρότους από τα “μάσκουλα”(κανονάκια)  που τα δανείζονταν από την Αγιά Παρασκευή στο Καστρί

Τότε που τραπέζια δεν υπήρχαν και τα καθίσματα ήταν ελάχιστα σκαμνιά. Το κρέας σερβιρόταν στην λαδόκολλα και η παρέα έπινε με την ίδια κούπα κρασί. Η κούπα ήταν ένα μεγάλο γυάλινο και βαρύ ποτήρι σαν νεροπότηρο. Αν υπήρχαν 20-30 κούπες ζήτημα ήταν, οι οποίες και ανακυκλώνονταν από παρέα σε παρέα. Και άλλες φορές όταν το κέφι άναβε ο χορός ενισχυόταν με κρασί κατευθείαν από τη γυάλινη νταμιτζάνα (το γαλόνι όπως το λέγαμε).

Ωραία Χρόνια πράγματι.

Ευχόμαστε σύντομα να μπορέσουμε σύντομα να ξαναβρεθούμε στη γιορτή του Άγιο Θανάση στην καλοκαιρινή μορφή της με την γιορτή του Συλλόγου μας.

Χρόνια Πολλά σε όλους, Χριστός Ανέστη!

Η Ηρώ και ο Λέανδρος είναι πρόσωπα  της Ελληνικής μυθολογίας. Η Ηρώ ήταν ιέρεια της Αφροδίτης η οποία κατοικούσε σε ένα πύργο στη Σηστό, στην ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου. Ο Λέανδρος, ένας νεαρός από την Άβυδο, στην απέναντι όχθη του στενού, την ερωτεύθηκε, και κάθε βράδυ περνούσε κολυμπώντας τον Ελλήσποντο για να είναι μαζί της ….

• Ηρώ και Λέανδρος (ΒίκιΠΑΙΔΕΙΑ)
• Ηρώ και Λέανδρος (Αρχαία Ελληνική μυθολογία, Θράκες)

“Έπρεπε η άμοιρη η Ηρώ, έπρεπε η δόλια κόρη
μες στον χειμών᾽ απόμακρα να μείνει του Λεάνδρου..” (Τὰ καθ’ Ἡρὼ καὶ Λέαδρον (Μουσαίος)

[ngg src=”galleries” ids=”11″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″] 

Αγαπητοί συμπατριώτες και φίλοι

Σας ευχόμαστε Χαρούμενα Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά με Υγεία και Χαρά,
με μερικές εικόνες από τον φθινοπωρινό Έλατο. Σίγουρα θα ακολουθήσουν και οι χειμωνιάτικες.

Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα
και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
 Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.

(Οδ. Ελύτης)

Χρόνια Πολλά, Καλή Χρονιά !

[ngg src=”galleries” ids=”10″ display=”basic_thumbnail” thumbnail_crop=”0″] 

Μπορεί φέτος να μην είμαστε στο χωριό μας, αλλά σίγουρα του χρόνου θα είμαστε ΟΛΟΙ εκεί. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Στα πλαίσια της υπάρχουσας απαγόρευσης κυκλοφορίας ο Δήμος Βόρειας Κυνουρίας προχώρησε στη δημιουργία μιας υπηρεσίας που στηρίζει τους ηλικιωμένους στα χωριά μας με σκοπό να μην βγουν από το σπίτι. Επομένως όποιος χρειάζεται πράγματα επικοινωνεί ή μαζί μου στο τηλέφωνο 6942794421  ΔΑΛΑΚΟΥΡΑΣ ΝΙΚΟΣ ή στα τηλέφωνα 2755361200, 2755361213 και 2755023821 και εξυπηρετείται.

Ευχαριστώ!

Η Ζηνοβία έφτασε στο χωριό μας την 29η Δεκεμβρίου 2019

Γεννημένη στην Παλμύρα, η Ζηνοβία ήταν μια μελαχρινή γυναίκα εκθαμβωτικής ομορφιάς, σαγηνευτική, ευφυής, θαρραλέα και υπέρμετρα φιλόδοξη, ένα πλάσμα ακαταμάχητα χαρισματικό. ‘Ηταν μία από τις πιο μορφωμένες και γλωσσομαθείς γυναίκες της εποχής της – μιλούσε ελληνικά, λατινικά, αραμαϊκά, αιγυπτιακά και τις τοπικές διαλέκτους. Ήταν επιρρεπής στις απολαύσεις των αισθήσεων, αγαπούσε το θέατρο και παρακολουθούσε τα θεάματα στο ελληνικό θέατρο της πόλης. (https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1 )

[ngg src=”galleries” ids=”4″ display=”basic_thumbnail”]