Ο “Καλολόγος” είναι ένα παλαιό έθιμο το βράδυ της Ανάστασης στο χωριό μας. Πρόκειται για μια μεγάλη φωτιά που άναβαν η Ελατιώτες στο προαύλιο της εκκλησίας με τις κληματόβεργες που μάζευαν τα παιδιά από τα αμπέλια του χωριού. Και βέβαια συνεχής ήταν πάλη ανάμεσα στα παιδιά που ήθελαν τα δεμάτια, από τις κληματόβεργες να τα κάψουν στον “Καλόλογο”, και των μεγάλων που τα προόριζαν για τροφή στα μεγάλα ζώα, μουλάρια και γαϊδούρια.
Το έθιμο συνεχίζεται μέχρι σήμερα χάρη στο μεράκι και την αγάπη για το έθιμο από τους νέους Ελατιώτες. Μόνο που οι κληματόβεργες σπανίζουν πλέον, μαζί με τα αμπέλια που έχουνε μείνει πλέον ελάχιστα. Αντ’ αυτών ο “Καλολόγος” γίνεται με κλαδιά και άλλα ξύλα κάθε λογής.
“Αι γεναιαί πάσαι ύμνον τη ταφή σου προσφέρουσι Χριστέ μου”
Στ’ αυτιά μας ηχούν ακόμη οι ψαλμωδίες από την χορωδία των Ελατιωτών, που πλημμύριζαν τη μικρή μας εκκλησία του Αγιό Δημήτρη, εκείνες τα όμορφες εποχές που το χωριό μας ήταν γεμάτο κόσμο.
Ξεχωριστές ήταν πάντα, η φωνή του μπάρμπα-Λια Καράγιαννη, οι μελωδικές φωνές του μπαρμπά Κώστα Μπακούρη και Θανάση Δημητρίου, του Σούλη και Γιαννούκου Κονταλώνη, η βροντερή φωνή του Γυφτόγιαννη, και πιο παλιά του μπαρμπά Μίτσιου Γεωργακάκου. Και μαζί μ’ αυτούς μικροί και μεγάλοι συμμετείχαν είτε φανερά είτε συνεσταλμένα. Και μετά πάντα η περιφορά….
